Οι διακοπές μας
Το πλοίο ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Ευτυχώς είχαμε κλείσει καμπίνα και έτσι μετά από κάμποση ώρα που περιπλανηθήκαμε στο κατάστρωμα, αποφασίσαμε να πάμε να χαλαρώσουμε λίγο.
Λίγο η καλή διάθεση, λίγο το όχι και τόσο γνώριμο περιβάλλον, δεν ήθελε και πολύ να βρεθούμε να κάνουμε έρωτα. Ήταν πολύ όμορφα… Δεν κάναμε τίποτα το διαφορετικό ή το ιδιαίτερο, αλλά νοιώσαμε και οι δύο πολύ πιο έντονα την επαφή μας. Όταν τελειώσαμε, μʼ αγκάλιασε και με ύφος σχεδόν σαν να με ικέτευε μου ζήτησε να περάσουμε 10 αξέχαστες μέρες. Της το υποσχέθηκα… Κι εγώ κι αυτή το είχαμε ανάγκη…
Μετά από λίγο έκανε ένα μπάνιο και μου είπε ότι θα πήγαινε για καφέ. Εγώ έμεινα στην καμπίνα να κοιμηθώ καμία ώρα και να χαλαρώσω.
Όταν ξύπνησα η Εύη δεν είχε γυρίσει ακόμα. Έκανα κι εγώ ένα ντους και ανέβηκα στην καφετέρια του πλοίου να την βρω.
Καθόταν σε ένα τραπεζάκι κι έπινε το φραπέ της αλλά όχι μόνη. Ήταν μαζί με άλλα τρία άτομα. Δύο άντρες και μία γυναίκα. Δεν ξέρω τι με έκανε να μην πάω εκεί που ήταν αλλά διάλεξα μια θέση στο μπαρ, από την οποία είχα οπτική επαφή με το τραπέζι της γυναίκας μου. Τους έβλεπα να συζητάνε, γελώντας πολλές φορές και μάλιστα διέκρινα μια …παράξενη οικειότητα με τον ένα από τους δύο άντρες. Ήταν ένας αρκετά συμπαθητικός εμφανισιακά, 45 με 50 χρονών.
Κάποια στιγμή η γυναίκα μου κοίταξε προς το μπαρ και με είδε, αλλά εγώ με το χέρι μου της έκανα νόημα να μείνει εκεί. Αυτή με κοίταξε παραξενεμένα αλλά έκανε αυτό που της είπα. Ώρα με την ώρα η οικειότητα γινόταν όλο και πιο έντονη. Ήταν φανερό πως η Εύη βρισκόταν κάτω από το ασφυκτικό πρεσινγκ, του, ας τον πούμε εργένη της παρέας. Μου έριχνε κλεφτές, αμήχανες, ματιές, αλλά εγώ πάντα με το δικό μου βλέμμα την καθησύχαζα. Καθόμουν εκεί και έβλεπα κάποιον άγνωστο να φλερτάρει τη γυναίκα μου και δεν αντιδρούσα. Αντίθετα ένοιωθα αρκετά περήφανος που κάποιος προσπαθούσε να κερδίσει την δικιά μου την γυναίκα. Χωρίς να περιμένω να δω τη συνέχεια σηκώθηκα και πήγα στην καμπίνα για να ετοιμάσω τα πράγματα μας.
Οι διακοπές μας μόλις άρχιζαν…