Η θεια επιστρέφει Αθήνα έτοιμη για όλα
Να όμως που αυτό συνέβη το σαββατοκύριακο του καύσωνα που μας πέρασε. Θα πρέπει να πω σε αυτό το σημείο ότι έχω γνωριστεί με ένα φιλαράκι που μου έγραψε από το ιντερνετ και αφού τα λέγαμε κάμποσο καιρό ηλεκτρονικά συναντηθήκαμε κιόλας ήπιαμε καφεδάκι και του είχα υποσχεθεί ότι όταν κατεβεί η θεια μου Αθήνα δεν θα τον ξεχάσω άλλωστε οι παρτουζες είναι η αδυναμία μου αλλά και της ξεκωλιάρας της θειας μου.
Πραγματικά την Παρασκευή κατέφτασε η θεια στην Αθήνα μιλήσαμε και είπαμε να συναντηθούμε το Σάββατο. Μίλησα και με το φιλαράκι από το ιντερνετ και του είπα τα ευχάριστα. Μου πρότεινε να πάμε για μπανακι Πόρτο Ράφτη και μετά σε ένα μικρό διαμέρισμα που νοικιάζει εκεί κοντά. Ρώτησα και τη θεια και ήταν σύμφωνη(όχι πως είχα αμφιβολία). Το Σάββατο το πρωί περάσαμε από το σπίτι της στην Καλλιθέα και την πήραμε με το αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για Πόρτο-Ράφτη. Έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις στο δρόμο. Φυσικά ούτε κουβέντα για το πως γνωριστήκαμε με το φιλαράκο της είπα απλά ότι ήμασταν φίλοι από το στρατό.
Ο δε μάγκας τα είχε παίξει με τη θεια. Η καριόλα παρά τα 48 της χρόνια ήταν μουναρα. Φόραγε ένα λευκό μαγιό οι βυζαρες της ξεχείλιζαν από το μπικίνι και οι καφετιές ρόγες της διαγραφόταν. είχε μαυρίσει κιόλας φόραγε ένα λεπτό πάρει και η κωλαρα της διαγραφόταν τέλεια. Την παίρναμε μάτι από το καθρέφτη όπως καθόταν στο πίσω κάθισμα και ο φιλαράκος μου κόντευε να μας πετάξει έξω από το δρόμο κανα δυο φορές. Στο Πόρτο Ράφτη σταματήσαμε σε μια ωραία παραλία με λίγο κόσμο κάναμε το μπανακι μας και ξαπλώσαμε μετά στην παραλία. Καθώς είχε βραχεί το μαγιό της όλα φαινόντουσαν από μέσα. Οι χοντρές ρόγες της η λεπτή γραμμή από τρίχες στη μουναρα της σκέτη καύλα ήτανε.
Ευτυχώς φορούσα μαγιό βερμούδα και έκρυβα λίγο την καύλα μου σε αντίθεση με το φίλο μου που φορούσε κλασικό μαύρο αθλητικό μαγιό και η πούτσα του κόντευε να βγει έξω από το λάστιχο. Ακολούθησε ψαράκι και μπυριτσες σε παραλιακό κεντράκι και μετά ο φίλος μου πρότεινε το σπίτι του για παγωμένο φραπέ. Φυσικά δεν υπήρχαν αντιρρήσεις και σε δέκα λεπτά ήμασταν εκεί.