Ήταν αυτό που λέει ο πολύς κόσμος, «καλό κορίτσι»...Έκανε τις σπουδές της στη Νομική, προερχόταν από πολύ καλή οικογένεια της Φιλοθέης, με εξαιρετικούς τρόπους και εμφάνιση...Καστανή, γύρω στο 1,70, με λευκή επιδερμίδα, ένα πρόσωπο αθώο και ερωτικό συγχρόνως, (σ αυτό βοηθούσαν δυο μεγάλα μελιά, αθώα μάτια, σε συνδυασμό με ένα σαρκώδες στόμα)...

Είχε μόλις ξεκόψει απ το «παιδικό» της έρωτα, με τον οποίο έβγαινε απ τα 16 της...Πάντα ήμουν καλός στο μπλα-μπλα, και δε δυσκολεύτηκα να το παίξω «αδελφή ψυχή» στον «πόνο» της, και να την πείσω ν αρχίσουμε να βγαίνουμε...Το ένα έφερε τα άλλο και μετά από δύο χρόνια , κάποιο Σάββατο, παντρευτήκαμε στην Αγία Φιλοθέη...

Ανάμεσα στους κολλητούς μας φίλους, ήταν και ο Ηλίας με την Ευγενία, σήμερα 42 και 37 χρονών αντίστοιχα...Με τον Ηλία, μας συνέδεε μακρινή και γερή φιλία...Τον είχα γνωρίσει κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας σαν έφεδρο αξιωματικό κι από τότε ήμασταν αχώριστοι...

Φυσιοθεραπευτής το επάγγελμα, και μασέρ θεραπευτικού μασάζ, παντρεμένος απ τα 22 του με την Ευγενία, είχε το φυσιοθεραπευτήριό του στο Χαλάνδρι, στο οποίο η γυναίκα μου , έκανε μασάζ 3 φορές την εβδομάδα, με κάποια από τις υπαλλήλους του Ηλία...

Με τον Ηλία, πάντα τα λέγαμε όλα μεταξύ μας...Δεν υπήρχαν μυστικά...

Έτσι, πριν 20 μέρες, (με τη Νατάσσα να είναι σήμερα 24 χρονών), που χαμε πάει σπίτι τους Σάββατο βράδυ, και τα κορίτσια μαγείρευαν, ενώ εμείς τα πίναμε, μου άνοιξε και πάλι τη καρδιά του, κι άρχισε να μου λέει, ότι μετά από τόσα χρόνια γάμου, είχαν αρχίσει να βαριόνται με τη γυναίκα του τα ίδια και τα ίδια στο σεξ , με τις ίδιες, γνωστές φαντασιώσεις, που δεν γίνονται πραγματικότητα, να μην τους «φτάνουν», για να κρατήσουν τη σχέση τους ζωντανή... (Σημειωτέον, ότι απ όσο γνωρίζω, δεν την είχε απατήσει ποτέ)...

Τώρα, εγώ ποτέ δεν ήμουν «Ηλίας» στη ζωή μου και πάντα είχα τις περιπετειούλες μου σ αυτά τα 4 χρόνια σχέσης με την Νατάσσα...
Και πάντα το διαβολικό μυαλό μου, δούλευε στην κατεύθυνση του «μπλεξίματος άνω των 2 ατόμων» στο κρεβάτι...Κατάσταση, που είχα βιώσει επανειλημμένα κατά το παρελθόν, με διάφορες και με διάφορους...
Και μετά από 4 χρόνια, με το αθώο και σοβαρό κοριτσάκι μου, δεν ήταν λίγες οι φορές, που την είχα σκεφτεί με άλλους μπροστά μου στο κρεβάτι, αλλά όποτε το έφερνα απ έξω απ έξω την ώρα που κάναμε έρωτα, σπαζότανε και μου ξέκοβε τη «συζήτηση»...

Αρπάζοντας λοιπόν την ευκαιρία, του λέω...
«Δε μου λες ρε φίλε...Τώρα εμείς είμαστε καλλίτεροι κι απ αδέλφια...Το να ψαχτούμε για καταστάσεις που θα συμπεριλαμβάνουν ξένους στο κρεβάτι με τις γυναίκες μας, τι θα έλεγες να το στήναμε σιγά σιγά μεταξύ μας ?»
Με κοίταξε με ένα βλέμμα που στην αρχή είπα «τώρα την πάτησα»...
«Σοβαρά το σκέφτηκες ?» μου λέει...
«Γιατί εδώ και πολύ καιρό, δεν ξέρεις πόσες φορές έχουμε «παίξει» με την Ευγενία, τη γυναίκα σου στο κρεβάτι στις φαντασιώσεις μας και μάλιστα, θες γιατί την αγαπάει ιδιαίτερα σα φίλη και αισθάνεται άνετα, μας έχει γίνει η μόνιμη φαντασίωση !!!»

Καύλωσα όσο ποτέ !!!

«Ναι» του λέω, «αλλά η Νατάσσα θέλει ψήσιμο, γιατί μέχρι τώρα ήταν αρνητική σ αυτά...Θα πρέπει να το πάμε με τρόπο και να βοηθήσετε όλοι, για να φτάσουμε στο σημείο που θέλουμε...Ξεκινάμε από σήμερα με όποιο τρόπο μπορούμε, οι δυο μας , αλλά θα πρέπει να ψήσεις και την Ευγενία...»
«Αυτό να μη σε απασχολεί, γιατί απ ότι έχω καταλάβει κι εσένα γουστάρει από καιρό, και τη Νατάσσα και την όλη φάση την ονειρεύεται , οπότε, μάλλον είναι απλά τα πράγματα...»

Ο Ηλίας πήγε στη κουζίνα να βοηθήσει στο να φέρουν τα φαγητά και μου στειλε
τη γυναίκα μου στο σαλόνι...
Όταν εμφανίσθηκαν στη πόρτα, μετά από 10 λεπτά, το βλέμμα της Ευγενίας έλαμπε , λες κι είχε κερδίσει το λόττο...
Μου χαμογέλαγε τρισευτυχισμένη, και διεγερμένη...

Φάγαμε κι αράξαμε στον καναπέ για ένα τσιγάρο και λικεράκι...

Έβαζα και ξανάβαζα ποτό στη Νατάσσα, που γελούσε σα μωρό...Το μαύρο της φορεματάκι είχε σηκωθεί, αλλά δε φαινόταν να του δίνει σημασία, αποκαλύπτοντας τα υπέροχα μπουτάκια της σε όλους...
Το βλέμμα της Ευγενίας, είχε χωθεί όσο πιο βαθιά γινόταν εκεί, σε σημείο, που προς στιγμήν σκέφτηκα ότι θα τα χαλάσει όλα...Είχε ξεσηκωθεί κι έδειχνε πως δεν θα άφηνε τη σημερινή ευκαιρία να πάει χαμένη...

Βάλαμε κάποιο CD με ήσυχη μουσική να παίζει...Σήκωσα τη Νατάσσα να χορέψουμε και το ίδιο έκανε κι ο Ηλίας με την Ευγενία...
Στο δεύτερο τραγούδι , ζήτησα ν αλλάξουμε ...
Ο Ηλίας αγκάλιασε τη Νατάσσα πολύ πιο σφιχτά απ ότι συνήθως, με τα χέρια του να της χαϊδεύουν τη πλάτη, κατεβαίνοντας πολύ χαμηλά , τρίβοντάς της το πάνω μέρος απ το κωλαράκι της...Αυτή δεν αντιδρούσε και ζαλισμένη απ το ποτό, έδειχνε να το απολαμβάνει...

Η Ευγενία είχε κολλήσει ολόκληρη επάνω μου , με το στόμα της να ξεφυσάει μέσα στ αυτί μου...
Στο τρίτο κομμάτι, είπε στη Νατάσσα...
«Η σειρά μας να χορέψουμε...»

Την αγκάλιασε ενώ εμείς κάτσαμε στο καναπέ, κι άρχισε να τη χορεύει σφιχτά και να τρίβει τα βυζάκια της πάνω στης Νατάσσας, ενώ όπως έστριβε, είχε αφήσει το δεξί της πόδι σταθερό, με αποτέλεσμα να χώνεται μέσα στο μουνί της Νατάσσας , όλο και περισσότερο...

Το στόμα της, της άγγιζε φευγαλέα το λαιμό χαμηλά , κάνοντας το πρόσωπό της
Νατάσσας, κατακόκκινο, με τα σαρκώδη της χείλια , να μένουν μισάνοιχτα, έτοιμα για φίλημα...
«Πήγαινε κι εσύ», είπα στον Ηλία...

Σηκώθηκε, κόλλησε από πίσω απ τη Νατάσσα, απλώνοντας τα χέρια του και αγκαλιάζοντας τη πλάτη της Ευγενίας, τις τράβηξε και τις δυο σφιχτά επάνω του...
Η Νατάσσα, σάντουιτς ανάμεσά τους, τα χε παίξει...
Ο πούτσος του Ηλία τριβόταν στο κώλο της, με το στόμα του να τη ψευτοφιλάει στο πίσω μέρος του λαιμού, ενώ η Ευγενία, κουνούσε αριστερά και δεξιά τα βυζιά της, με τις ρώγες τους να τρίβονται , σ αυτές της γυναίκας μου, ενώ τα χέρια της , της χάιδευαν τα μπουτάκια...

Κάποια στιγμή, το τραγούδι τελείωσε και η Νατάσσα, τίναξε το κεφάλι της, σα να ήθελε να ξεζαλιστεί...

Μετά από 10 λεπτά , φύγαμε για το σπίτι μας...Στη διαδρομή, ήταν αμίλητη, έχοντας ένα ονειροπόλο βλέμμα...

Φτάσαμε και πήγαμε κατευθείαν στο κρεβάτι...
Μ έγδυσε και γδύθηκε και η ίδια σε δευτερόλεπτα...
Αρχίσαμε να κάνουμε έρωτα...Λύσσαγε...Ήταν σίγουρο, πως το μυαλό της είχε μείνει πίσω...

«Δε ζήλεψες που τους είδες να μου βάζουν χέρι ?», με ρώτησε με λιγωμένη φωνή...
«Καθόλου...Ίσα ίσα που φτιάχτηκα» της απάντησα...
«Σου άρεσε όμως ?» ρώτησα...
«Πάρα πολύ, γιατί έγινε χωρίς να προλάβω να το σκεφτώ, κι αγαπώ και τους δύο...Αλλά εσύ πως ένοιωσες που μας έβλεπες ?» μου είπε...
«Η εικόνα ήταν τόσο ερωτική κι εσύ ταίριαζες τόσο μέσα της...Έτσι κι αλλιώς , έχει να κάνει με το σεξ, δε με απατάς με το μυαλό σου και τη ψυχή σου με κάποιον άλλον», της είπα...
«Να σου πω την αλήθεια, θα ήθελα να σ έβλεπα γυμνή στα χέρια τους, να σε γλύφουν και να σε γαμάνε...» συμπλήρωσα...
«Ναι...Αλλά να σουν κι εσύ μαζί, όχι μόνη μου, γιατί φοβάμαι...», συνέχισε και με τη σκέψη αυτή, άρχισε να χύνει ακατάπαυστα για 2-3 λεπτά, με το σώμα της να χτυπιέται λες και το χε βαρέσει ηλεκτρικό ρεύμα...

Ξυπνήσαμε Κυριακή πρωί και πήραμε πρωινό...
Την έβλεπα που «τρωγότανε» με τα ρούχα της...Τα χτεσινοβραδινά, δεν της έφευγαν απ το μυαλό...

Κάποια στιγμή μου λέει...
«Ναι ...Αλλά πως θα γινότανε κάτι τέτοιο...Τους ντρέπομαι...»
«Μπορούμε να κανονίσουμε κάτι ανώδυνο» λέω εγώ «κάτι , που να μη σε ντροπιάσει και να φέρει τα πράγματα σιγά σιγά , εκεί που πρέπει...Αλλά και να μη γίνει τίποτα, πάλι καλά θα μαστε...»

«Σαν τι δηλαδή ?» ρώτησε με τρεμάμενη φωνή, σα να φοβόταν ότι θα αλλάξω τη συζήτηση...
«Μπορούμε, ας πούμε, να τους φωνάξουμε για φαγητό σήμερα το μεσημέρι και να παρακαλέσουμε τον Ηλία, κάποια στιγμή, αντί να πας αύριο το απόγευμα για μασάζ στο ιατρείο του, να στο κάνει ο ίδιος, εδώ , στο σπίτι...»

«Κι εσύ θα βλέπεις και δε θα ζηλεύεις ?» ρώτησε με αγωνία...
«Όχι βρε κουτό...Εγώ θα σ αγαπώ ακόμα πιο πολύ, απ την ευχαρίστηση που θα πάρεις αλλά και θα μου δώσεις...» είπα
«Ναι...Αλλά μόνο να με τρίψει γυμνή θα τον αφήσω...Τίποτε άλλο...»
«Ότι και όσο θες, θα προχωρήσεις...»

Έτρεξε στο τηλέφωνο και μίλησε με την Ευγενία...
«Εντάξει...Θα ρθουν στις 2» είπε...

Βγήκα με πρόφαση ότι θα πάρω εφημερίδα και τηλεφώνησα στον Ηλία, εξηγώντας του με λεπτομέρειες τι είχε συμβεί...Του πα ότι «σήμερα θα γίνει ότι είναι να γίνει, αλλά θα είσαι προσεχτικός και θα το πας πολύ αργά κι ευγενικά, γιατί υπάρχει φόβος να χαλάσει...Φέρε και λάδι για το μασάζ...»
Ενθουσιάστηκε και μου πε ότι έτρεχε να πει τα καλά νέα στη γυναίκα του...

Γύρισα σπίτι...
«Τι να φορέσω από μέσα και τι απ έξω ?» με ρώτησε η Νατάσσα, κάνοντας σα μικρό κοριτσάκι, που θα πήγαινε για πρώτη φορά σε πάρτι...

Της διάλεξα ένα μικρό εφαρμοστό καφέ διαφανές φορεματάκι, που στηριζόταν σε δύο τιραντάκια, αφήνοντας μεγάλο μέρος από το στήθος της να πετάγεται έξω, που της έφτανε μέχρι τη μέση απ τα μπούτια της και τόνιζε την λευκή της επιδερμίδα...
Δεν τη άφησα να φορέσει ούτε σουτιέν, ούτε σλιπάκι...
«Να σαι γυμνούλι και έτοιμη για το μασάζ» της είπα...

Προχωρούσε πάνω κάτω μέχρι να φτάσει 2 η ώρα, σα τις μπαταρίες της Duracell...
«Ξέρουν τίποτα απ αυτό που ετοιμάζουμε ?» ρώτησε...
«Δεν έχουν ιδέα...» είπα με το πιο αθώο ύφος του κόσμου, για να την ηρεμήσω...

Φτάσανε ένα τέταρτο νωρίτερα, γελαστοί κι ευτυχισμένοι...
Η Ευγενία φορούσε μια μπλουζίτσα και μια κοντή καρώ φούστα, κι ο Ηλίας το μπλου τζην του κι ένα T shirt...
Κάτσαμε γρήγορα γρήγορα στο τραπέζι, πιο πολύ πίνοντας , παρά τρώγοντας...Ειδικά η γυναίκα μου, έπινε το κρασί στο ποτήρι του νερού...
Τα μάτια του ζεύγους, δεν ξεκολλούσαν από την ημίγυμνη Νατάσσα...

Η όλη διαδικασία, δε κράτησε πάνω από μισή ώρα το πολύ...

«Δε μου λες ρε Ηλία...» είπα...
«Επειδή αύριο , την ώρα του ραντεβού για μασάζ της Νατάσσας, έχουμε κάποια δουλειά, μήπως γίνεται να της κάνεις εσύ σήμερα εδώ ?»
«Φυσικά...Γιατί είναι οι φίλοι...Για να εξυπηρετούν...» μου απάντησε...
«Στρώσε Νατάσσα μου ένα σεντόνι πάνω στο κρεβάτι, γδύσου και σκεπάσου με μια μεγάλη πετσέτα , πάω να πλύνω τα χέρια μου και μόλις είσαι έτοιμη, φώναξέ με...»

Η Νατάσσα τρέμοντας, μ εμένα πίσω της , πήγε στη κρεβατοκάμαρα κι έστρωσε...
Της έβγαλα το φόρεμα απ το κεφάλι...Ξάπλωσε μπρούμυτα και της έριξα την πετσέτα, έτσι που να σκεπάζει το κωλαράκι της, που στεκότανε ψηλά και ν αφήνει γυμνά τα υπόλοιπα...

Τα βυζιά της, πιεσμένα από το βάρος της, ξεχειλώνανε στο πλάι...Η πλάτη της και τα μακριά της πόδια που καταλήγανε στα υπέροχα δάχτυλά της , φάνταζαν σα ζωγραφικός πίνακας...
«Για να μην ανησυχείς, θα κάτσω στον καναπέ που έχουμε στο δωμάτιο, μαζί με την Ευγενία, να ελέγχω την κατάσταση, και για να σε παίρνω μάτι κιόλας»...είπα...

Κάθισα μαζί με την Ευγενία, βγάζοντας το πουκάμισό μου, για να μη ξεχωρίζω ντυμένος...
Η Ευγενία, έβγαλε τη φούστα της και ανέβασε ξυπόλητα τα πόδια της πάνω στο καναπέ, ακουμπώντας τα στα χέρια μου...
Το δωμάτιο ήταν μισοσκότεινο, με φως από 3 κεριά που είχα ανάψει και με μια απαλή μουσική...

Τα μάτια της ήταν κλειστά όταν ο Ηλίας μπήκε στο δωμάτιο και γδύθηκε τελείως, αποκαλύπτοντας έναν τεράστιο πούτσο και σε μάκρος και σε πάχος...

Καβάλησε πάνω στα πόδια της, έβαλε λάδι στα χέρια του κι άρχισε , με απαλές κυκλικές κινήσεις , να της τρίβει τον αυχένα...

Το χέρι της Ευγενίας, ακούμπησε πάνω στο μπούτι μου κι άρχισε να το χαϊδεύει...
Σηκώθηκα, γδύθηκα ολόκληρος και ξανακάθισα, και περνώντας το χέρι μου πίσω απ τους ώμους της, άρχισα να της χαϊδεύω τα βυζιά, παίρνοντας το δικό της και βάζοντάς την να μου χουφτώσει τον πούτσο...Άρχισε να μου παίζει αργά μαλακία...
Κανείς δε μιλούσε...Κοιτούσαμε τα χέρια του Ηλία, που τώρα χάιδευαν απαλά και διακριτικά τη πλάτη της γυναικούλας μου, κατεβαίνοντας πότε πότε «τυχαία» και στα πλευρά της , χουφτώνοντας τα πλαϊνά απ τα βυζιά της...
Την ανασήκωσε απαλά, έτσι που τα δάχτυλά του να περνάνε κατευθείαν πάνω απ τις ρώγες της, τρίβοντάς τες...
Το πρόσωπό της είχε μια έκφραση απόλυτης αποχαύνωσης...

Ο Ηλίας , κατέβηκε πιο κάτω στο κρεβάτι, τραβώντας και πετώντας τη πετσέτα στο πάτωμα...Αυτή, δεν κουνήθηκε ούτε πόντο...
Πρόσθεσε κι άλλο λάδι στα χέρια του κι άρχισε να της τρίβει τα δάχτυλα των ποδιών, τις πατούσες, τις γάμπες και μετά, με κυκλικές κινήσεις, απλώνοντας τα μεγάλα του χέρια, στα μπούτια της, τις τα έσπρωξε αριστερά και δεξιά, αποκαλύπτοντας του , το μουνί της...
Τα δάχτυλά του, έφταναν μέχρι το μουνί και τη σχισμή του κώλου της, χωρίς όμως να μπαίνουν μέσα, αφήνοντάς την να βασανίζεται από καύλα και προσμονή...

Έπιασα και κατέβασα το κεφάλι της Ευγενίας χώνοντάς της το πούτσο μου, που κόντευε να σπάσει , στο στόμα...
Τον πήρε όλο και τον έχωσε μέσα στο λαρύγγι της, μένοντας εκεί, χωρίς ανάσα...
Άρχισε να με τσιμπουκώνει, μια γρήγορα και μια αργά , φτύνοντάς τον και γλύφοντας σα λυσσασμένη...

Η Νατάσσα είχε φύγει σ άλλο κόσμο και δεν έριχνε ούτε μια ματιά προς εμάς...Μόνο βογκούσε κι άνοιγε από μόνη της κι άλλο τα μπούτια της, σπρώχνοντας με τρόπο τον κώλο της, προς τη κατεύθυνση που ήξερε πως θα βρει τα χέρια του Ηλία...

Επιτέλους, μετά από 5 λεπτά, ο Ηλίας αποφάσισε να της δώσει αυτό που ήθελε...
Έχωσε το ένα χέρι του να ανεβοκατεβαίνει στη σχισμή του κώλου της και , ενώνοντας τρία δάχτυλα του άλλου χεριού του, τις τα ακούμπησε στη τρύπα του μουνιού της, βάζοντάς τα ελάχιστα μέσα...

Η Νατάσσα δε μπόρεσε να κρατηθεί...Έσπρωξε με όλη της τη δύναμη προς τα κάτω...Της χώθηκαν και τα τρία μέσα, όσο πιο βαθιά γινόταν, κάνοντάς την να σπαράζει...
Ο Ηλίας τα μπαζόβγαζε όσο πιο γρήγορα γινόταν, κάνοντάς την να χτυπιέται...
Της ακούμπησε τον αντίχειρα από το άλλο του χέρι , στη κωλοτρυπίδα και όπως τον είχε λαδωμένο, άρχισε να της τον σπρώχνει μέσα...
Η Νατάσσα έχυσε ποτάμια !!!

Ξέραμε όλοι πως είχε φτάσει η ώρα ...

Σηκώθηκα με την Ευγενία και πήγαμε δίπλα τους...

Άλειψε όλο το χέρι της με λάδι , το βαλε ανάμεσα στο κρεβάτι και στο σώμα του Ηλία και τα δάχτυλά της ,τον αντικατέστησαν ...
Άγγιξε το μουνί της Νατάσσας με τα δάχτυλα σφιγμένα σε γροθιά κι άρχισε να το στριφογυρίζει...

Ο Ηλίας της τον ακούμπησε στη κωλοτρυπίδα και με κοίταξε σαν να θελε την άδειά μου γι αυτό που θα επακολουθούσε...
Του έγνεψα «περίμενε» και πήγα μπροστά στο στόμα της, και της τον ακούμπησα στο ορθάνοιχτο στόμα της...

Σαν να δόθηκε κάποιο αόρατο σύνθημα, η Ευγενία έσπρωξε τη γροθιά της βαθιά μες το μουνί της Νατάσσας κι άρχισε να τη γαμάει σαν ένας τεράστιος πούτσος...
Εγώ της τον έχωσα στο στόμα, τραβώντας την απ τα μαλλιά...
Κι ο Ηλίας της έσπασε τον κώλο ...

Τα ουρλιαχτά της, όσα μπορούσαν να ξεφύγουν απ το φράξιμο του πούτσου μου, πρέπει ν ακούγονταν στο διπλανό κτήριο...
Ο πούτσος του Ηλία, σε συνδυασμό με το χέρι της Ευγενίας, πρέπει να την είχαν ανοίξει στα δύο...
Έχυσα μες το λαρύγγι της... Πνιγόταν και κατάπινε...
Ο Ηλίας της πλημμύρισε το κώλο...

Τραβηχτήκαμε έξω και κάτσαμε στο πλάι του κρεβατιού...
Βόγκαγε και υπέφερε, από πόνο και καύλα...

Η Ευγενία την έπιασε απ τη μέση, τη γύρισε και την καβάλησε 69 από πάνω της...
Άρχισε να γλύφει τα ψωλοχύματα του Ηλία απ τη κωλοτρυπίδα της, παίζοντας αυτή τη φορά, με το ένα της χέρι με τη κλειτορίδα της Νατάσσας, και παίζοντας με το άλλο χέρι μαλακία στο δικό της μουνί, που είχε γεμίσει το στόμα της Νατάσσας...
Δειλά δειλά, η μικρή μου Νατάσσα, έβγαλε τη γλώσσα της κι άρχισε να της το γλύφει, ενώ της άνοιγε τα κωλομέρια και με τα δύο χέρια...

Ξαφνικά, κάτουρο πετάχτηκε απ το μουνί της Ευγενίας, που ανεβοκατέβαινε με ταχύτητα, μουσκεύοντας όλο το πρόσωπό της Νατάσσας, γεμίζοντάς της το στόμα και πιτσιλώντας την στα μάτια, στα μάγουλα και τη μύτη...
Έβαλε τα κλάματα ,αλλά , παρ όλα τα δάκρυα, έχυσε για μια ακόμα φορά , με την Ευγενία να της τα ρουφάει κατευθείαν μέσα απ το μουνί...

Την πήγαμε όλοι μαζί στο μπάνιο και την πλύναμε...

Της πήρε καμιά ώρα για να ηρεμήσει...

Φύγανε και μείναμε μόνοι μας...
«Δεν θα μ αγαπάς τώρα ...» μου είπε με λυγμούς...
«Δεν θα σ αγαπάω αν δεν το επαναλάβουμε σύντομα...» της είπα...
«Τι λες να πάμε για Πάσχα μαζί με τα παιδιά στη Πάρο ?»

Με κοίταξε, κι ένα χαμόγελο έσκασε στο πρόσωπό της...