Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΞΕΦΤΙΛΑ
Με την πρώτη μου γυναίκα είχα στερηθεί το σεξ στην κυριολεξία. Όχι, δεν ήταν ερωτικά ψυχρή, ή κάτι τέτοια. Ίσα-ίσα, τα 7 πρώτα χρόνια που παντρευτήκαμε περνάγαμε καλά. Αλλά μετά αρρώστησε, καταλαβαίνετε, την ανίατη ασθένεια που στέλνει στον τάφο το 95% των ανθρώπων που πάσχουν, και...... Τέλος πάντων, τελευταία υπέφερε πολύ με φρικτούς πόνους και τελικά ξεκουράστηκε. Μαζί της κι εγώ και οι άλλοι μας συγγενείς.
Πάνε πέρασαν αυτά τώρα. Εγώ κατάφερα να ξεχάσω πολύ γρήγορα, αλλά με βοήθησαν και κάτι φίλοι που συμπαρασταθήκανε στον πόνο μου. Πούλησα το διαμέρισμα και τα έπιπλα, κάθε τι που μου θύμιζε εκείνη και άρχισα μια νέα ζωή. Αγόρασα ένα μικρότερο αλλά ολοκαίνουργιο τριάρι στην Ν. Σμύρνη πού 'ναι και κοντά στη δουλειά μου, καινούργια έπιπλα και για τρία σχεδόν χρόνια ζούσα σαν εργένης. Φυσικά και τον περισσότερο χρόνο μου τον περνάω στο Ιατρείο μου (είμαι Οδοντίατρος) και εργάζομαι 20 χρόνια σαν το σκυλί που λένε. Έχω πολύ πελατεία, αλλά και οικονομικά δεν έχω παράπονο.
Την Αννα την γνώρισα 3 μήνες μετά την κηδεία της γυναίκας μου. Είχα βάλει μια αγγελία να βρω μια κοπέλα που θα αντικαθιστούσε την Κατερίνα (την παλιά μου γραμματέα που έφυγε λόγω γάμου και εγκυμοσύνης) και η Αννα ήταν αυτή που είχε προϋπηρεσία και ήξερε την δουλειά. Και την προσέλαβα δίνοντάς της ένα μισθό σχεδόν διπλάσιο απ' ότι έδινα στην Κατερίνα. Δεν ήταν όμως τακτική στο ωράριό της το πρωί. Ερχόταν γύρω στις 10, αλλά τι να κάνεις.. που να βρω καινούργια τώρα.
