Η επαρχιώτισσα παιδική φίλη
Γεννήθηκα το 69. Μένω Αθήνα και είμαι οικονομολόγος και έχω και μια πολύ καλή σχέση.
Από τον τόπο καταγωγής μου λοιπόν ξέρω μια συνομήλικη μου η οποία πριν από 6 χρόνια περίπου είχε μετακομίσει στην Αθήνα για αναζήτηση καλύτερης επαγγελματικής τύχης. Βρήκε λοιπόν μια δουλειά και έκατσε. Η Βίκυ (το όνομα της) ήταν τότε λογοδοσμένη με τον Σωτήρη. ήταν η πρώτη ολοκληρωμένη σχέση που είχε.
Τον πρώτο καιρό λοιπόν έμενε μακριά από μενα όποτε βρισκόμασταν σπάνια. Πιο πολύ έβλεπε την αδερφή μου. Εγώ την εποχή εκείνη την γούσταρα πολύ, μου είχε φύγει το φιλικό ενδιαφέρον και είχε αντικατασταθεί από ερωτικό ή μάλλον από ζωώδες σεξουαλικό ένστικτο.
Επειδή λοιπόν δεν είμαι άνθρωπος ο οποίος θέλει να χάνει χρόνο, πήγα την βρήκα και της δήλωσα ότι θέλω να την γαμήσω και ότι με καυλώνει απίστευτα.
ήταν ξανθιά, γύρω στο 1.67, με τεράστιες βυζαρες (φοράει πάνω από 5 νούμερο σουτιέν) και πληθωρικό σώμα (πιασίματα, κολαρες, μπουταρες κλπ.). Επισημαίνω ότι δεν είχε καθόλου κυτταρίτιδα και ήταν σφιχτή γιατί πάντα γυμναζόταν.
Της τα είπα λοιπόν αυτά και με απέρριψε κατευθείαν, αλλά κάτι μέσα μου έλεγε ότι δεν θα την γλιτώσει, θα την γαμήσω αργά ή γρήγορα. Πέρασε ο καιρός και τα υπονοούμενα έδιναν και έπαιρναν χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Μετά από Κανά 2χρονο λοιπόν, μετακομίζει στην γειτονιά που έμενε η οικογένεια μου(είμαστε οικογενειακοί φίλοι 40 χρόνια τώρα) για να είναι και πιο κοντά στην δουλειά της. Σκέφτηκα λοιπόν ότι ίσως τώρα που είναι κοντά και θα την βλέπω συχνότερα, θα τα καταφέρω να την γαμήσω.
Ένα βράδυ έπαιζε ευρωλιγκα μπάσκετ ο ολυμπιακός και εγώ ήμουν σπίτι. Ο πατέρας μου κοιμόταν και η μάνα μου με την αδερφή μου έλειπαν εκτός Αθηνών. Κατά τις 9 παίρνει τηλέφωνο αυτή και λέει αν είναι να ρθει από κει για να φάει αν έχουμε τίποτα. Της λέω έχει κοτόπουλο και να έρθει.
