Προσφατα είχε έρθει στην Αθήνα ένας θείος μου από το Λος Αντζελες πού ζούσε, εδώ και χρόνια. Εφερε μαζί του μια πανάκριβη κόκκινη Πόρσε 9.24. Αυτό το αμάξι θα με έκανε ευτυχισμένη. Το Νοέμβριο του 2003, του ζήτησα να μου τη δανείσει για λίγο, για να ευχαριστηθώ την ταχύτητα και την πολυτέλεια αυτού του αυτοκινήτου. Μου την έδωσε και έτσι εγώ βρέθηκα στη θέση του οδηγού μιας Πόρσε. Πήγα στα γνωστά μου μέρη, φορώντας ένα κατακκόκινο φουστάνι με προκλητικό ντεκολτέ. Είμαι αρκετά όμορφη, αλλά έχω και πολύ προκλητικό κορμί.
Αυτό θέλει και ένας παιδαράς που μου κολλάει, συνέχεια. Εγώ από τη μεριά μου τον θέλω πολύ, το σώμα του υπόσχεται καυτές νύχτες, αλλά ήθελα να σμίξουμε με στυλ. Εχει μια μηχανή την οποία δεν αποχωρίζεται ποτέ και όλο για την ταχύτητα της μιλάει λέγοντας πως μονάχα μια Πόρσε μπορεί να φτάσει μια ΧΤ 600. «Αφού λοιπόν το θέλεις έτσι, θα σε προκαλέσω», σκέφτηκα. Όπως περίμενα, αυτός ήταν αραχτός απάνω στη μηχανή και μόλις βλέπει την Πόρσε να περνάει βάζει μπρος και με πλαγιάζει. Δεν μπορούσε, όμως, να δει ποιος οδηγούσε και αυτό με βόλευε πολύ. Τον άκουσα να φωνάζει: «Πάμε μια κόντρα;». Βάζω ταχύτητα και φεύγω σαν σίφουνας, αφήνοντας τον σ' ένα σύννεφο σκόνης.
Είχα προχωρήσει αρκετά, είχε αρχίσει να βρέχει και εγώ σταμάτησα. Βγήκα από το αυτοκίνητο άνοιξα το μπροστινό μέρος και έκανα πως μαστόρευα κάτι! Είχα βραχεί και το φουστάνι, είχε κολλήσει απάνω μου, ενώ οι ρώγες μου ήταν σηκωμένες. Σε λίγο, ακούω το θόρυβο της μηχανής του, με βλέπει και αμέσως καρφώνεται στο σώμα μου, ιδιαίτερα στις ρώγες μου. «Κουκλάκι», μου λέει, «μου 'ρίξες σκόνη μ'αυτό το εργαλείο». Χαμογελάω, και σκύβω γεμάτη πρόκληση στη δήθεν βλάβη της Πόρσε. Με πλησιάζει, έρχεται και κολλάει απάνω μου, νιώθω τον ερεθισμένο πούτσο του ανάμεσα στα κωλομέρια μου και εκείνος μου ψιθυρίζει: «Με το δικό μου τώρα "εργαλείο" να δεις τι καλά θα περάσουμε, και άσε τη βλάβη για μετά».
Σηκώνει το φουστάνι μου και αρχίζει το γλείψιμο, μιας και δεν φόραγα κιλοτάκι.Η γλώσσα του ήταν το κάτι άλλο.Καυτή, βελούδινη απάνω στο μουνί μου.Ο οργασμός ήρθε γρήγορα.Του ξεκουμπώνω το παντελόνι για να αντικρίσω το καυλί που θα με γάμαγε.Ηταν τεράστιο παχύ, και όμορφο.Η καύλα μου ήταν τόση, που αμέσως τον τράβηξα μέσα μου, για να αρχίσει ένα παιχνίδι με το φλογερό κουκλί του, ενώ εγώ του τραβούσα τα αρχίδια για να μην τελειώσει αμέσως.Και ολα αυτά γίνονταν στα όρθια, πάνω στο καπό της Πόρσε, κάτω απ' την ψιλή βροχή.Τα βογκητά του ήταν δυνατά, με καύλωναν, έπιανε με λύσσα το στήθος μου, με φιλούσε αχόρταγα, με έγλειφε.
Σ' όλο το πρόσωπο μου έσμιγαν το σάλιο του και η βροχή.Εκείνη τη στιγμή, είχα μια τρελή επιθυμία και σάστισα με τον εαυτό μου όταν του ζήτησα να με βρίσει αισχρά.Κάτι τέτοιο δεν το ήθελα ποτέ μου, και τώρα παρακαλούσα να το ακούσω.Σε λίγο, τον άκουσα νο μου λέει: «Σε γαμάω, μωρή πουτάνα, παλιοξεκωλιάρα, χιλιοπηδημένη.Θα σε ξεσκίσω, πόρνη, θα σου πετάξω τα μάτια έξω.Του ζητούσα να με βρίζει συνέχεια, να με δαγκώνει, να με χτυπάει και το ευχαριστιούμουν όσο ποτέ άλλοτε.Τον έβαλα να κάτσει απάνω στη μηχανή του, και εγώ γονάτισα, παίρνοντας τον, στο στόμα μου. Οι πίπες που κάνω είναι θαυματουργές, αυτό το λέω και το καυχιέμαι.
Βογκούσε και μου έλεγε:
«Είσαι η καλύτερη, μωρό μου. Μου κάνεις την πιο καλή πίπα της ζωής μου».
Τον ρουφούσα, τον έγλειφα και τον δάγκωνα ξέροντας πως θα του αρέσει.
Του έγλειφα τα αρχίδια και το δάκτυλο μου εισχωρούσε στο κωλαράκι του, χαρίζοντας του στιγμές που δεν ήξερε πως υπήρχαν.
Ο οργασμός δεν άργησε να έρθει, και έχυσε μέσα στο στόμα μου, φωνάζοντας από ηδονή.
Μέχρι και η βροχή σταμάτησε, λες και μας συντρόφευε στη λύσσα μας, και καταλάγιασε μόλις χαλαρώσαμε κι εμείς.
Αργότερα καθώς με πήρε στην αγκαλιά του, μου είπε:
«Αν....., σήμερα άφησα ένα κομμάτι από τον εαυτό μου μέσα σου. Ποτέ, ότι και να συμβεί δεν θα χωρίσουμε».
