Έχω μια παρά πολύ καλή φίλη, μια κολλητή δηλαδή, τη Σοφία. Η Σοφία είναι κατά 3 χρόνια μεγαλύτερη μου όμως κάνουμε πολύ στενή παρέα από τότε που μετακόμισε στην πολυκατοικία μου. Τα κάνουμε όλα μαζί, είμαστε κάθε μέρα μαζί και οφείλω να ομολογήσω ότι μαθαίνω συνέχεια πράγματα από αυτήν. Είμαι αρκετά άβγαλτη σε σχέση με εκείνη, που είναι αρκετά ψημένη σε πολλά Θέματα. Αποτέλεσμα είναι να είναι και πολύ τολμηρή, αλλά μαζί με αυτήν να παρασύρομαι κι εγώ σε διάφορες τρέλες, που όπως είναι λογικό με γοητεύουν.

Κάποιο βραδάκι που οι γονείς μας έλλειπαν είχαμε αράξει σπίτι της Σοφίας και χαζολογούσαμε βλέποντας τηλεόραση και λέγοντας βλακείες. Όλα έδειχναν ότι το βράδυ θα ήταν ανιαρό μέχρι που χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν ο Τάκης. Ο Τάκης είναι ένα παιδί συμμαθητής της σοφίας στο φροντιστήριο που την ήθελε παρά πολύ. Ξεκίνησαν να μιλάνε λίγο στο τηλέφωνο και η Σοφία έκανε διάφορες κοροϊδευτικές γκριμάτσες εκείνη την ώρα.

Δεν τον ήθελε καθόλου όμως δεν τον απέρριπτε κιόλας. Απλά και μόνο για να αυτοεπιβεβαιώνεται. Είναι μια ανάγκη που μερικές φορές όλοι οι άνθρωποι την έχουμε. Μετά από λίγη ώρα κουβέντας, της πρότεινε να έρθει από το σπίτι της, για να τα πούνε από κοντά και να μην κρατάνε και το τηλέφωνο. Εκείνη δέχτηκε και όταν έκλεισε το τηλέφωνο μου είπε: 

-    “Άλλωστε δεν έχουμε και τίποτα καλύτερο να κάνουμε”.

Έτσι κι έγινε.
Μετά από λίγη ώρα χτύπησε το κουδούνι και εμφανίσθηκε ο Τάκης. Δεν Θα τον έλεγα άσχημο, όμως δεν είναι του γούστου μας. Αρχίσαμε να μιλάμε περί ανέμων και υδάτων. Μιλήσαμε τόσο, μέχρι που στερέψαμε από θέματα. Καθόμασταν και κοιταζόμασταν κανένα 5λεπτο αμήχανα. Λέω τότε εγώ:

-    “Δεν παίζουμε κανένα επιτραπέζιο να περάσει η ώρα;” 

Έτσι κι έγινε. Έφερε η Σοφία από μέσα το jengα. Ξεκινήσαμε να παίζουμε, εγώ και η Σοφία σε μια ομάδα και ο Τάκης μόνος του. Γρήγορα αρχίσαμε να το βαριόμαστε κι αυτό κι έτσι η Σοφία πρότεινε να παίξουμε το γνωστό σε όλους μας “θάρρος ή αλήθεια”. Συμφωνήσαμε και το παιχνίδι ξεκίνησε. Φυσικά όμως, εγώ και η σοφία δεν ήμασταν χαζές για να λέμε “θάρρος”. Λέγαμε συνέχεια “αλήθεια”, απαντώντας έτσι μόνο σε ερωτήσεις και χωρίς να χρειάζεται να κάνουμε κάτι, που θα μας κοστίσει. 

Αντίθετα ο Τάκης που γούσταρε την Σοφία τρελά και ήθελε να της κάνει εντύπωση φρόντιζε πάντα να λέει “θάρρος” και να το παίζει έτοιμος να αντιμετωπίσει οτιδήποτε κι αν του ζητηθεί να κάνει. Έτσι μετά από διάφορες ερωτήσεις και δοκιμασίες χωρίς ουσία, βάζει η Σοφία ένα στοίχημα με τον Τάκη. Του λέει:

-    ”Αφού το παίζεις τόσο μάγκας, βάζεις ένα στοίχημα ότι θα σε βάλω να κάνεις κάτι και δε θα το κάνεις;”

Φυσικά δε μπορούσε να αρνηθεί, όπως καταλαβαίνετε. Είχε μπει από μόνος του στο χορό κι έπρεπε να χορέψει. Κι έτσι δέχτηκε την πρόκληση με τον όρο ότι αν δεν έκανε ότι του ζητούσε η Σοφία θα έπρεπε να της δώσει 1500 ευρώ. Έρχεται λοιπόν η σειρά του Τάκη και λέει πάλι κλασικά: “θάρρος”. Ειλικρινά μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχα ιδέα για το τι είχε στο μυαλό της η Σοφία. Τον κοιτάζει λοιπόν πονηρά και μ’ ένα ελαφρύ χαμογελάκι, του λέει:

-    ”Ξύρισε τις τρίχες του πέους σου μπροστά μας”.

Δεν πίστευα στα αυτιά μου, όμως δεν έδειξα την έκπληξη μου. Εκείνος γέλασε δυνατά πιστεύοντας ότι πρόκειται για πλάκα, όμως σύντομα κατάλαβε, ότι μόνο εκείνος γέλαγε. Μου ψιθύρισε η Σοφία, να πάω να φέρω τα απαραίτητα κι έτσι έκανα.

Πήγα στο μπάνιο, έφερα μια λεκανίτσα με νερό, σαπούνι πετσέτα, ένα μικρό ψαλιδάκι και ένα καινούριο ξυραφάκι. Πήγα αμίλητη και τα άφησα μπροστά του. Έπειτα κάθισα απέναντι του δίπλα στη Σοφία. Κάτι σα να βλέπαμε ταινία ένα πράγμα. Καθόμασταν όλοι μαζί αμίλητοι και κοιταζόμασταν. Παίρνει το θάρρος η Σοφία και του λέει:

-    “Άντε, δεν έχουμε και όλη τη νύχτα μπροστά μας. Τελείωνε”.

Ειλικρινά δεν περίμενα να το κάνει. Φανταζόμουν ότι τελευταία στιγμή θα κώλωνε και θα έφευγε. Με βαριά καρδιά σηκώνεται, βγάζει τα παπούτσια του και τις κάλτσες, πολύ διστακτικά κατεβάζει το παντελόνι και το βγάζει. Πλέον δε μπορεί να κάνει αλλιώς. Κλείνει τα μάτια και με μια κίνηση αφήνει το μποξεράκι του να γλιστρήσει στο πάτωμα, καλύπτοντας όμως το πέος του με τα χέρια.

Κάθεται στην πολυθρόνα, παίρνει λίγο νερό με το χέρι του και βάζει σαπούνι και σαπουνίζει την περιοχή κάτω από τα αρχίδια του. Παίρνει το ξυραφάκι και ξυρίζει γρήγορα - γρήγορα τα αρχίδια του και την περιοχή κάτω από αυτά. Παίρνει την πετσέτα, σκουπίζεται και σηκώνεται να ντυθεί. Του λέει η Σοφία τότε:

-    “Που πας; Τελείωσες;” απατάει ο Τάκης:

-    “Ναι. Έκανα αυτό που μου είπες, ξύρισα τα αρχίδια μου”. ‘

-    ”Δεν κατάλαβες καλά…”, του λέει πάλι η Σοφία. “Εγώ δε σου είπα να ξυρίσεις τα αρχίδια σου… σου είπα να ξυρίσεις τις τρίχες του πέους σου!!!”

Πραγματικά είχα αρχίσει και τον λυπόμουν. Ξαναέκατσε στην πολυθρόνα και τώρα το πουλάκι του ήταν πιο μαραμένο από ποτέ. Ξανασαπούνισε το πέος του, αλλά αυτή τη φορά ολόκληρο. Πήρε το ξυραφάκι και με αργές κινήσεις άρχισε να αφαιρεί τις τριχούλες που κάλυπταν την περιοχή γύρω από το πέος του.

Μετά από λίγη ώρα, κάθε ίχνος τρίχας ήταν πλέον παρελθόν, αφήνοντας το πουλάκι του εντελώς μα εντελώς γουλί, γυμνό και απροστάτευτο. Σηκώθηκε, ντύθηκε και έφυγε, χωρίς να πει καληνύχτα. Στην πόρτα τον σταμάτησε η Σοφία και του λέει:

-    “Πάρε μερικές τριχούλες για να θυμάσαι την αποψινή βραδιά. Εμείς πάντως σίγουρα θα τις κρατήσουμε ενθύμιο”.

Έφυγε φανερά τσαντισμένος χτυπώντας την πόρτα πίσω του. Φυσικά δεν ανέφερε τίποτα σε κανέναν γιατί θα γινόταν εντελώς ρεζίλι αν μαθευόταν, πως έχει ξυρισμένο πούτσο. Εμείς πάντως δείξαμε τις τριχούλες σε μερικές… ‘έμπιστες’ φίλες…