Η Αλεξάνδρα αγαπούσε τα καλοκαιρινά βράδια στην πόλη. Η ζέστη της ημέρας έδινε τη θέση της σε μια πιο γλυκιά, δροσερή ατμόσφαιρα που την έκανε να αισθάνεται ελεύθερη. Εκείνο το βράδυ, η παρέα της είχε οργανώσει ένα μικρό πάρτι στην ταράτσα του φίλου τους, του Πέτρου.

Η ταράτσα ήταν γεμάτη φωτάκια και μουσική που έπαιζε απαλά στο παρασκήνιο. Ο Πέτρος, γοητευτικός και πάντα χαμογελαστός, κινούνταν ανάμεσα στους καλεσμένους, προσφέροντας ποτά και χαρίζοντας πειράγματα. Η Αλεξάνδρα τον παρακολουθούσε από απόσταση, νιώθοντας τη γνώριμη έλξη να μεγαλώνει.

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, όταν οι περισσότεροι καλεσμένοι είχαν αρχίσει να φεύγουν, ο Πέτρος την πλησίασε. «Θα μείνεις ακόμα λίγο;» τη ρώτησε, κρατώντας δύο ποτήρια με παγωμένο κρασί.

«Γιατί όχι;» απάντησε, προσπαθώντας να κρύψει το χαμόγελό της.

Κάθισαν μαζί σε έναν καναπέ, κοιτάζοντας τα φώτα της πόλης. Η συζήτησή τους κυλούσε άνετα, αλλά ο τρόπος που την κοιτούσε την έκανε να ανατριχιάζει. Όταν η σιωπή έπεσε ανάμεσά τους, ο Πέτρος πλησίασε λίγο πιο κοντά.

«Ξέρεις, πάντα ήθελα να σου πω κάτι,» είπε με μια φωνή που μόλις ακουγόταν.

«Τι πράγμα;» τον ρώτησε, νιώθοντας το αίμα της να κυλά πιο γρήγορα.

«Ότι είσαι υπέροχη.»

Πριν προλάβει να απαντήσει, ο Πέτρος άφησε το ποτήρι του στο τραπέζι και τη φίλησε. Τα χείλη του ήταν ζεστά, και η κίνηση ήταν αργή, σχεδόν εξερευνητική. Η Αλεξάνδρα ανταποκρίθηκε, νιώθοντας τη θερμότητα να ανεβαίνει μέσα της.

Ο Πέτρος την τράβηξε απαλά πιο κοντά του. Τα χέρια του γλίστρησαν στη μέση της, ενώ τα δικά της χάιδεψαν τους ώμους του. Η ένταση ανάμεσά τους μεγάλωνε, κάθε φιλί και κάθε άγγιγμα γινόταν πιο βαθύ, πιο έντονο.

Η νύχτα τους βρήκε ξαπλωμένους στον καναπέ, με τον ουρανό γεμάτο αστέρια να τους σκεπάζει. Η Αλεξάνδρα ένιωθε ότι το σώμα και η ψυχή της είχαν βρει μια απροσδόκητη σύνδεση, μια στιγμή που θα θυμόταν για πάντα.

Όταν τελικά σηκώθηκαν, εκείνος την κοίταξε με βλέμμα γεμάτο υποσχέσεις. «Αυτό ήταν μόνο η αρχή,» της είπε, κρατώντας το χέρι της.

Η Αλεξάνδρα χαμογέλασε. Ήξερε ότι αυτή η ζεστή νύχτα στην ταράτσα ήταν μόνο η αρχή για κάτι πιο βαθύ και έντονο.