Αρχικη

Το μπαρ του ξενοδοχείου ήταν σχεδόν έρημο, μόλις λίγα ζευγάρια ήταν διάσπαρτα γύρω από το μπαρ και μια μικρή ομάδα από μουσικούς έπαιζε κουρασμένη κάποιες παλιές επιτυχίες. Ο Πέτρος καθόταν μόνος του, με ένα άδειο ποτήρι μπροστά του, σκοτώνοντας ακόμα άλλη μια νύχτα μόνος του σε μια πόλη πολύ μακριά από το σπίτι του. Αυτό που έκανε τα πράγματα χειρότερα, ήταν ότι αύριο ήταν τα γενέθλιά του και αντί να είναι στο σπίτι του με φίλους, θα έπρεπε να μείνει εδώ σε αυτή την πόλη, μέχρι αργά αύριο το βράδυ.

Η σερβιτόρα, που από ότι ήξερε από το όνομα της ετικέτας που φορούσε την έλεγαν Αναστασία, ήρθε για να δει αν ήθελε άλλο ένα ποτό. Ήταν μια ελκυστική γυναίκα γύρω στα σαράντα, με έντονη αίσθηση του χιούμορ. Κάθε φορά που είχαν πιάσει συζήτηση, πείραζε ο ένας τον άλλον και όλα που έλεγαν ήταν γεμάτα υπονοούμενα.

Η παρακάτω ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή και, για να πω την αλήθεια, τώρα που το σκέφτομαι, απορώ και εγώ, για το γεγονός, οτι είναι αληθινή! Όλα ξεκίνησαν ένα απόγευμα, πριν 2 εβδομάδες, στην καφετέρια της γειτονιάς μου, που είχα πάει για να δω έναν αγώνα.

Μπαίνοντας, είδα δυο πολύ ωραίες γυναικάρες, περίπου στα 40. Εντελώς τυχαία -λέμε τώρα- πήγα και κάθισα στο διπλανό τραπέζι, για να «κόψω κίνηση». Για να μην «καρφωθώ» έβγαλα το τάμπλετ και άρχιζα να χαζεύω στο ίντερνετ. Αυτές συζητούσαν τα δικά τους, μέχρι που ήρθε μια σερβιτόρα και λέει στη μια: «κυρία Στέλλα, εγώ φεύγω, έκλεισα ταμείο».

Καλησπερα σε ολους,
θα ηθελα να σας διηγηθω μια ερωτικη περιπετεια που ειχα με την λογιστρια του μαγαζιου που δουλευω,μεσα στον χειμωνα μου πας περασε. Με λενε Νικο,ειμαι 22 ετων και δουλευω σε βενζιναδικο… γενικα η ερωτικη μου ζωη δεν ηταν και καμια απιστευτη περιπετεια,2 σχεσεις ειχα κ τιποτε παραπανω… ομως αυτο που μου συνεβει,ηταν κυριολεκτικα εξωπραγματικο.