Είμαι είκοσι έξι χρόνων, δάσκαλος και μετά το στρατιωτικό δήλωσα διορισμό και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της πατρίδας μας. Ο λόγος είναι προφανής. Δεν ήθελα να περιμένω δέκα χρόνια και βάλε μέχρι να διοριστώ κάπου κοντά στο σπίτι μου ή σε μεγάλη πόλη. Δε με έπαιρνε άλλο να ζω από το χαρτζιλίκι του πατέρα μου. Έτσι δεν ήταν δύσκολο να βρεθεί θέση για μένα κι ο πρώτος μου διορισμός, έστω και σαν αναπληρωτής, ήταν γεγονός.
Ήταν σ' ένα πανέμορφο χωριουδάκι, με θάλασσα στη μια πλευρά κι ένα καταπράσινο βουνό στην άλλη. Το σχολικό κτίριο καινούριο ήταν νεόπλουτοι Είχα λίγους μαθητές κι αυτό ήταν πολύ ευχάριστο, αφού δεν ξέρω αν θα κατάφερνα να τα βγάλω πέρα με περισσότερους από τον πρώτο κιόλας χρόνο της επαγγελματικής μου δραστηριότητας. Έτσι ο καιρός άρχισε να κυλά ήσυχος και κάθε μέρα που περνούσε αποκτούσα όλο και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Σε δύο τρεις εβδομάδες ήταν σαν να δίδασκα όλη μου τη ζωή. Οι μαθητές μου ήταν αρκετά αφοσιωμένοι στα μαθήματα, αν και φυσικά, σαν παιδιά, ήταν πολύ ζωηρά στα διαλείμματα. Οι σκανδαλιές δεν έλειπαν ούτε μέσα στην τάξη, αλλά αυτό ήταν κάτι που μπορούσα να το αντιμετωπίσω. Ανάμεσα στα αγοράκια της πρώτης τάξης, ήταν και δύο πανέξυπνα μουτράκια που έκαναν όλο ζαβολιές και πειράγματα, αλλά ήταν και οι πρώτοι στα μαθήματα. Δεν είχα λοιπόν λόγους να ανησυχώ και εξάλλου πάντα αγαπούσα ιδιαίτερα τα ζωηρά παιδιά. Στα διαλείμματα καθόμουν στην έδρα μου και πρoετoιμαζόμουν για την επόμενη ώρα ή πήγαινα στο γραφείο του διευθυντή, όπου πίναμε καφέ και συζητούσαμε επαγγελματικά ή τα πολιτικά δρώμενα της χώρας. Επίσης κουτσομπολεύαμε σαν γυναικούλες τους υπόλοιπους κατοίκους της μικρής μας κοινότητας.
Έτσι κυλούσε η ζωή μου μέχρι που ένα απόγευμα βγήκα έξω στο προαύλιο να χαζέψω τα παιχνίδια των παιδιών. Ξαφνικά ακούω φωνές, γέλια και τσιρίγματα. Έτρεξα αμέσως γεμάτος περιέργεια και τι να δω! Δύο κοριτσάκια φώναζαν κι έβριζαν τα δύο αγοράκια που σας έλεγα, ενώ όλα τα υπόλοιπα παιδιά είχαν σκάσει στα γέλια. Τι είχε συμβεί; Τα διαολάκια είχαν σηκώσει τα φουστανάκια των κοριτσιών και κοίταζαν τα βρακάκια τους και τα πείραζαν. Προσπάθησα να ησυχάσω τα αίματα και έδιωξα όσους δεν είχαν άμεση σχέση. Πήρα τα παιδιά, τα δύο κοριτσάκια και τους δύο μικρούς διαβόλους στην τάξη κι άρχισα να συζητώ μαζί τους, όσο περισσότερο φιλικά μπορούσα και όχι σαν δάσκαλος που τα μαλώνει. Η κύρια δικαιολογία των αγοριών ήταν ότι αγαπούσαν τις συμμαθήτριες τους κι ήθελαν να δείξουν με αυτό τον τρόπο την αγάπη τους.
Ύστερα από λίγο γελούσαμε όλοι μαζί και θεώρησα το γεγονός λήξαν. Βλέπετε δεν έχω καμιά σχέση με τους ηλίθιους Αμερικανούς που αποβάλλανε ένα εξάχρονο αγοράκι επειδή φίλησε μια συμμαθήτρια του. Δυστυχώς όμως είχα πέσει έξω. Τα παιδιά βλέπετε μίλησαν στους γονείς τους για το συμβάν και έτσι την άλλη μέρα όλη η κοινότητα ήξερε τι είχε συμβεί. Στο καφενείο οι άντρες γελούσαν αλλά οι γυναίκες, κυρίως όσες είχαν κορίτσια, έλεγαν ότι έπρεπε να τιμωρηθούν τα παλιόπαιδα και μάλιστα αυστηρά γιατί αλλιώς ποιος ξέρει τι θα κάνουν αργότερα όταν μεγαλώσουν λίγο και ξυπνήσει μέσα τους η σεξουαλικότητα. Ούτε λίγο ούτε πολύ, τα έβλεπαν σαν επίδοξους βιαστές.
Περισσότερα …
Με λένε Μιχάλη και είμαι από την Βόρεια Ελλάδα. Πριν πέντε χρόνια
βρέθηκα για μια εβδομάδα στην Αθήνα για να πάρω μέρος σε ένα συνέδριο.
Έμενα σε ένα από τα καλά και κεντρικά ξενοδοχεία της πόλης και είχα
αφιερώσει τις ώρες μου εκείνες τις μέρες στα του συνεδρίου και στις
επαφές που είχα να κάνω, όχι μόνο με συναδέλφους ξένους και έλληνες,
αλλά και με συγγενείς που μένουν στην Αθήνα, οπότε απορροφημένος όπως
ήμουν, δεν κατάλαβα το πώς πέρασαν οι μέρες και χωρίς μάλιστα να μου
δοθεί η δυνατότητα να διασκεδάσω. Μέχρι την τελευταία βραδιά διαμονής
μου στην πρωτεύουσα.
Εκείνο το Σαββατιάτικο βράδυ λοιπόν
ήμουν αποφασισμένος να βγω και να ξεδώσω, αφού και το συνέδριο είχε
τελειώσει και κάποιες καλές γνωριμίες είχα κάνει. Δεν ήξερα όμως το τι
με περίμενε. Πριν βγω κατέβηκα κατά της δέκα να πιω ένα ποτό στο μπαρ
του ξενοδοχείου. Καθώς λοιπόν απολάμβανα το ποτό μου, παρατήρησα έξω
αλλά και στο εσωτερικό του ξενοδοχείου μια αυξημένη κίνηση και αυτό που
διέγειρε την περιέργεια, οπότε ρώτησα τον μπάρμαν για το τι συνέβαινε.
Μου είπε λοιπόν πως στο ρουφ γκάρντεν του ξενοδοχείου γινόταν μια
γαμήλια δεξίωση. Κόσμος πήγαινε κι ερχόταν έξω από το μπαρ και μάλιστα
κόσμος την υψηλής κοινωνίας, τα διαμάντια και τα σμόκιν πήγαιναν
σύννεφο, όπως και οι αυτοκινητάρες. Ενώ λοιπόν εγώ και ο μπαρμαν
σχολιάζαμε τα τεκταινόμενα, δεν κατάλαβα πως κοντά στο μπαρ ήρθαν κι
έκατσαν δύο υπέροχα θηλυκά. Όταν γύρισα λοιπόν για να κοιτάξω προς τα
έξω, το βλέμμα μου έπεσε επάνω σε δύο εξαιρετικά καυτές παρουσίες, η
μια ήταν μελαχρινή με πράσινα μάτια που σου έκοβαν την ανάσα που σε
συνδυασμό με τα υπέροχα χαρακτηριστικά του προσώπου της και το
καταπληκτικό μαύρο φόρεμα της, συμπλήρωναν το τέλειο σκηνικό και η άλλη
όμως δεν πήγαινε πίσω, ξανθιά με γαλάζια μάτια και χείλη φωτιά, και ένα
κόκκινο φόρεμα χλιδάτο.
Τα κορμιά τους αν και δεν μπορούσα
να τα διακρίνω καλά αφού είχαν κάτσει πρέπει να ήταν εξίσου καυτά. Το
βλέμμα θαυμασμού που τις έριξα όμως δεν πέρασε απαρατήρητο, αφού οι δύο
κούκλες με κοίταξαν, χαμογέλασαν και κάτι ψιθύρισαν η μια στην άλλη.
Αυτό μου έδωσε το θάρρος να τις πλησιάσω και να πιάσω κουβέντα μαζί
τους.
Περισσότερα …
Με μια παρέα φίλων και συναδέλφων βγήκαμε το βράδυ για ποτό σε ένα από
τα γνωστά Oriental στέκια της Θεσσαλονίκης. Η παρέα καλή, το κέφι
επίσης, ο κόσμος στο ανατολίτικο στέκι σχεδόν γνωστός (χαρακτηριστικό
της Θεσσαλονίκης). Με τη διαφορά ότι στη διπλανή παρέα που λόγω της
διακόσμισης του καταστήματος είχε ενωθεί με τη δική μας ήταν μια
κοπέλα, μελαχρινή με μέτριο ύψος, και πλούσια προσόντα.
Κάποια στιγμή ένας από τους φίλους μου ζήτησε φωτιά και τα μάτια της
μελαχρινής (Κατερίνα) έπεσαν πάνω μου. Της επέστρεψα τον αναπτήρα και
πιάσαμε κουβέντα. Μου είπα ότι ήταν φοιτήτρια από την Κρήτη και ότι ζει
στη Θεσσαλονίκη από τις αρχές Σεπτέμβρη.
Μου φάνηκε καλός
τύπος, με χιούμορ και καλούς τρόπους. Σιγά σιγά, οι φίλοι μου άρχισαν
αν φεύγουν αφού η ώρα είχε περάσει ενώ όταν ήρθε η σειρά μου, της
πρότεινα με πολύ ευγένια αν θέλει να την πάω κάπου αφού είχα αυτοκίνητο
και μένω ανατολικά (Καλαμαριά). Μου είπε ναι και ξεκινήσαμε. Όσο
είμασταν στο αυτοκίνητο δεν μπορούσα να καταλάβω τι έπαιζε, και επειδή
δεν μου αρέσει το ρίσκο, δεν μίλησα καθόλου.
Όταν φτάσαμε
στο σπίτι της, στη διπλανή πολυκατοικία, ήταν σταματημένα περιπολικά
της αστυνομίας με φάρους αναμένους. Η Κατερίνα δεν ήθελε να βγει από το
αυτοκίνητο γιατί φοβόταν ότι πάλι οι ένοικοι της διπλανής πολυκατοικίας
(ξένοι υπήκοοι) είχαν μαλώσει μεταξύ τους και φτάσαν σε οριακό σημείο.
Της πρότεινα να περιμένουμε μέχρι να φύγουν αλλά την έβλεπα ανήσυχη.
Περισσότερα …
Ποτέ δεν περίμενα ότι όταν είπα στον φίλο μου την φαντασίωση μου να κάνω σεξ στο γραφείο μου την ώρα που λείπει το αφεντικό μου, ότι εκείνος έψαχνε ευκαιρία να μου την πραγματοποιήσει!! Το είχα ξεχάσει τελείως το όλο θέμα μέχρι που ένα πρωί , και ενώ είχα να εξυπηρετήσω κάποιον, χτύπησε ξανά το κουδούνι...
- Όχι ρε γαμωτο σκέφτηκα. Αφήστε με να πιω έναν καφέ με την ησυχία μου
και πήγα να ανοίξω την πόρτα βρίζοντας από μέσα μου την τύχη μου!! Πρέπει να σας πω ότι εκείνη την μέρα δεν με είχαν αφήσει σε ησυχία και ήμουν μέσα στα νευρά, πίσω από το γεμάτο κατανόηση χαμόγελο μου για την φορολογική ταλαιπωρία του πελάτη μου! Παίρνω ανάσα φοράω ένα ακόμα χαμόγελο και ανοίγω την πόρτα.
- Γεια σου μωρό μου... τα έχασα...
- Στάματα ρε τρελόπαιδο… είναι ένας πελάτης μέσα και έχουμε δουλεία
κατάφερα να του ψιθυρίσω την ώρα που άρχισε να με φιλάει και να προσπαθεί να ξεκουμπώσει το παντελόνι μου!!
- Δεν πειράζει, μου απάντησε θα περιμένω
Είχα γίνει μούσκεμα από καυλα!! Το μωρό μου ήταν στο γραφείο μου έτοιμο να πραγματοποιήσει την φαντασίωση μου!! Τον έβαλα να καθήσει στο επίσημο γραφείο μέχρι να τελειώσω την δουλεία μου και να ξαποστείλω τον πελάτη!!
Με ένιωθα να έχω πάρει φωτιά... Το μουνάκι μου έκαιγε από καύλα και προσμονή γι αυτό που θα επακολουθουσε! Δεν ήταν φαίνεται όμως η μέρα μου!! Ο τύπος ήθελε κάτι φωτοτυπίες των τελευταίων 9 χρόνων των δηλώσεων του λόγο διαζυγίου... Τον άφησα στο γραφείο και πήγα στο μικρό δωματιάκι με το φωτοτυπικό.
Με λένε Νικόλα και είμαι από την Κύπρο. Καταρχήν συγχαρητίρια για της Ερωτικές Ιστορίες. Στα 23 μου χρόνια είχα μια περιπέτεια με μια συνάδελφο μου που αξίζει τον κόπο να μοιραστώ μαζί σας.
Στο γραφείο λοιπόν που εργάζομαι ήρθε με μετάθεση, δημόσια υπηρεσία βλέπετε, μια κοπελίτσα στα 28 της χρόνια παντρεμένη με δυο παιδάκια. Δεν μπορώ να πω υπερβολικά όμορφη, στήθος λίγο μικρούτσικο αλλά τσιτωμένο με ρώγες δυσανάλογα μεγάλες όπως φάνταζαν μέσα από τις πάντα διαφανείς μπλουζίτσες που πάντα φόραγε. Περιφέρεια απίθανη με δυο φανταστικές γάμπες και το μεγάλο της ατού δυο υπέροχα καστανά μάτια και ένα ηδονικό στοματάκι υπέροχο.από την πρώτη μέρα που ήρθε η ατμόσφαιρα άλλαξε στο γραφείο έγινε πιο ερωτική. Ξέχασα να πω ότι η υπηρεσία μου είχε μόνο εμάς τους δυο για υπάλληλους με μενα προϊστάμενο.
Δυο άνθρωποι τώρα σε ένα γραφείο σε λίγες μέρες λέγαμε και τα ερωτικά μας. είχε πολλά παράπονα από τον σύζυγο της, δεν της έδειχνε αγάπη, κατανόηση και
στον ερωτικό τομέα ένα μάτσο χάλια.
Χαριτολογώντας κάποια μέρα μου είπε ότι αν θα απατήσει κάποτε τον άντρα της
θα το κάμει με κάποιο που θα τη μεταχειριστεί σαν γυναίκα και όχι σαν σκεύος
ηδονής.
κάποια τυχαία και φιλικά αγγίγματα γέμιζαν και τους δυο μας με ερωτισμό και
καύλα από ότι καταλάβαινα αφού οι ρώγες της πάντα έδιναν το μήνυμα. Εγώ
φυσικά ήμουν πάντα καυλωμένος και φρόντιζα να φορώ τζιν παντελόνια για να
περισώσω ότι μπορούσα. όχι ότι δεν το καταλάβαινε δηλαδή. Το χαμόγελο της
όταν στεκόμουν δίπλα της τα έλεγε όλα.
Προφασιζομενος φόρτο εργασίας της πρότεινα να δουλέψουμε υπερωρίες μια Τετάρτη απόγευμα και είπε ότι θα φροντίσει να της κρατήσει η μητέρα της τα παιδιά της.
Περισσότερα …
Περυσι το χειμωνα αποφασισα να συγκατοικησω με τον κολλητο μου τον Πανο. ειμαστε πολυ δεμενοι σε σημειο που μοιραζομαστε τις ιδιες γυναικες. Ενα βραδυ λοιπον ειχε ερθει σπιτι η κοπελια μου η Σοφια. 2 χρονια μικροτερη απο μας, γυρω στα 23, με υπεροχα πρασινα ματια, καστανα μαλλια, κ ενα κορμι θανατηφορο. Αυτο που μου αρεσει πολυ πανω της ειναι οτι ειναι μικροκαμωμενη και βγαζει μια απιστευτη αθωωτητα το βλεμα της. Με τον Πανο γνωριζονταν αρκετα χρονια και ειχαν μεταξυ τους μια οικιοτητα. Η Σοφια ειχε ερθει φοροντας ενα στενο τζην παντελονι που τονιζε τον υπεροχο στρογγυλο της κωλο, και ενα κοκκινο μπλουζακι στραπλες, που μετα βιας κραταγαν τα βυζαρες της καλλυμενες. Βαλαμε ποτα να πιουμε κ συζυτουσαμε περι ανεμων και υδατων μεχρι που προτεινε ο Πανος να κανουμε κατι διαφορετικο.
-ρε παιδια, παιζουμε θαρρος η αλληθεια?
εμεις βαλαμε τα γελια, αλλα δεν ειπαμε οχι με τη Σοφια να του απανταει,
Και καπως ετσι με τα αιματα να εχουν αναψει, ξεκινησαμε τις ερωτησεις. Με τον Πανο φυσικα φανταζομασταν την καταληξη της βραδιας. Αλλωστε το να παρουμε παρτουζα τη Σοφια ηταν κατι που πολλες φορες το ειχαμε συζητησει. και τωρα υπηρχαν οι ιδανικες συνθηκες.
Κατα τη διαρκεια του παιχνιδιου πολλες αληθειες βγηκαν στη φορα, οπως οτι ο Πανος εχει παρει τη Κοπελα του μαζι με ενα φιλο του.
Και οταν αρχισε να περιγραφει για το πως εγλειφε μια τον εναν και μια τον αλλον και για τους απανωτους οργασμους που ειχε, ειδα τη Σοφια να δαγκωνεται και να ζηλευει...
Εκει καπου αποφασισα να χοντρυνουμε το παιχνιδι.
{tab=1ο Μέρος} Μα λενε Γιώργο και ειμαι 34 ετων και παντρεμενος. Εδω και 10 χρονια που ειμαι με τη γυναικα μου δεν εχω γυρισει να κοιταξω άλλη γυναικα. Δεν με ενδιεφερε κιολας. Εργαζομαι ως στελεχος σε μια εταιρεια και ειμαι λιγο συγκεντρωμενος και σπαστικος στη δουλεια μου.
Οσα χρονια δουλευω δεν είχα δώσει ποτέ δικαίωμα με συναδελφους γυναικες. Ειναι επικινδυνο κατι τετοιο και κυριως ειναι προβλημα να εχεις μια σχεση μέσα στο χώρο που εργαζεσαι.
Η ζωή μου κυλούσε ηρεμα με δουλειά-σπίτι-δουλειά.
Το sex ήταν και είναι κανονικό με τη γυναίκα μου αν και θα ήθελα πιο πολλά απο εκείνη.
Στο γραφείο τώρα οι γυναίκες που υπάρχουν δεν είναι και οι καλονές. Είναι κανονικές. Ειδικά με μία απο αυτές τη Δώρα (το πραγματικό της είναι άλλο) είχαμε κανονικές σχέσεις. Μιλάγαμε στο γραφείο αλλά τίποτα περισσότερα.
Η Δώρα είναι 42 ετών ελεύθερη καστανόξανθη με εντονο στηθος, λεπτά πόδια, στρογγυλό κολαράκι. Τίποτα το έντονο εμφανησιακά αλλά και μία γυναίκα που της έκανες καμάκι έξω.
Σιγά σιγά οι συζητήσεις μας γίνανε πιο προσωπικές και κυρίως από τη μεριά της που μου έλεγε πως βγήκε από ένα πρόσφατο χωρισμό.
Σιγά σιγά ανοιγόμουν και εγώ και μιλάγαμε για πιο προσωπικά πράγματα.
Περισσότερα …
Σου γράφω την ιστορία με την γκόμενα του φίλου μου του Γιάννη που πλέον είναι μαζί μου.
όπως σου είχα γράψει στην προηγούμενη ιστορία (το αστέρι από την Γερμανία) είχα πάθει μεγάλη ζημία από τότε που την είδα με εκείνο το λευκό κολάν και την λευκή μπλούζα.
Είχε της ρόγες και τα μουνόχειλα εντελώς από έξω και από τότε κόλλησα και είπα αν ποτέ το διαλύσουνε αυτοι οι δυο δεν το συζητάω θα την γαμήσω αυτήν την γκόμενα.
Πέρασαν λοιπον 3 χρόνια από τότε και αυτη δεν ήταν πλέον μαζί και εγώ με των Γιάννη τσακωμένη δηλαδή ότι καλύτερο που λέμε.
Την έτυχα ένα βράδυ σε ένα μπαράκι και χωρίς να χάσω την ευκαιρία πάω και πιάνομε στην συζητήση μαζί της αλλά για να μην μπαίνω σε λεπτομέρειες δεν έκατσε φάση και έσκασα από το κακό μου.
Μετά από 1 μήνα περίπου ξεκίνησα να πάω σε έναν γάμο και σε ένα μέρος καμία ώρα από εδώ με το αμάξι ενός φίλου μου που δυστυχώς δεν είχε ούτε καν ράδιο διότι ήταν καινούργιο, και τότε λοιπον μου μπαίνει η ιδέα να στείλω κανένα μηνυματακι περίεργο στο μωράκι.
Χωρίς να τα παράλεω μιλάγαμε στα μηνύματα από της 12 το μεσημέρι που ξεκίνησα έως της 1 το βράδυ ασταμάτητα. Κλείσαμε ένα ραντεβού για όταν έρθω και βρεθήκαμε στης 1 που έφτασα τα λέγαμε επί 3 ώρες περίπου και φύγαμε χωρίς καν να φιληθούμε (βλέπεις δεν ήθελα να με πάρει και στραβά από την 1η φορά) από τότε αρχίσαμε να βγαίνουμε κάθε βράδυ και εγώ είχα τρελαθεί γιατί περίμενα σαν τρελός να γευτώ και να αγγίξω εκείνα τα υπέροχα μουνοχειλα που με είχαν τρελάνει τόσο καιρό.
Μετά από 3-4 φορές που με είχε σταματήσει όταν γλειφόμασταν βρεθήκαμε σε ένα υπέροχο μέρος όπου ποτε γλειφόμασταν και ποτε μιλάγαμε μου λέει είμαι πολύ πιασμένη και με πονάει η πλάτη παρά πολύ εσύ και χωρίς να χάσω ευκαιρία της λέω γυρνά αλλιώς και σε κανένα τέταρτο δεν θα πονάς καθόλου και ξάπλωσα πάνω της και άρχισα να της κάνω ένα υπέροχο μασάζ πάνω από την μπλούζα και μετά από ένα τέταρτο περίπου δεν άντεξε αυτή και καθώς σηκώνει ελαφρώς την πλατη της πετάει την μπλούζα και το σουτιέν που φόραγε
Περισσότερα …
Συγχαρητήρια για το site σου και τις ατελείωτες καύλες που μας έχεις προσφέρει και συγχαρητήρια για της Ερωτικές Ιστορίες.Είπα να διηγηθώ και εγώ την δική μου ιστορία να συνεισφέρω στο κοινωνικό σου έργο. Τα ονόματα για αποφυγή τραγελαφικών καταστάσεων είναι αλλαγμένα.
Πάνε 5 χρόνια που ξεκίνησα να παραθερίζω σε ένα ξενοδοχείο σε έναν παραθαλάσσιο οικισμό στην ανατολική Ελλάδα. Η Θάλασσα μαγευτική, μία απέραντη παραλία 10km με μία αμμουδιά καταπληκτική. Οι διακοπές μου εκεί ήταν πάντα βαρετές, καθώς οι κάτοικοι ήταν λίγοι και νυχτερινή ζωή δεν είχε. Μόνο ένα κωλοκαφενείο που μαζεύονταν οι γέροι του χωριού. Το ξενοδοχείο ήταν στο τέλος του οικισμού και ανάμεσα στην παραλία και σε αυτό μεσολαβούσαν τα τελευταία μέτρα ασφάλτινου δρόμου. Πιο πέρα ξανοιγόταν ένας χωματόδρομος που οδηγούσε σε μία απομακρυσμένη και όμορφη παραλία.
Οι μέρες μου πάντοτε κυλούσαν βασανιστικά αργά και βαρετά. . . κάθε χρονιά μέχρι φέτος:
Ένα βράδυ γύρω στις δύο τα ξημερώματα ήμουν αραχτός κάτω στις καρέκλες του ξενοδοχείου και διάβαζα ένα βιβλίο μέχρι μου ενώ ένα scooter πηγαινοερχόταν πάνω κάτω στο δρόμο. Δεν έδωσα σημασία γιατί κατά τη διάρκεια της νύχτας ήταν συχνό φαινόμενο να πηγαίνουν ζευγάρια στην έρημη παραλία να τη βρούνε.
Σε κάποια φάση το scooter σταματάει μπροστά μου με τα φώτα να με τυφλώνουνε και ακούω γυναικεία γελάκια.
- Συγγνώμη, μήπως έχεις ώρα?
Κλασική ατάκα που με ξενέρωσε τελείως παρόλο που τα γελάκια μου είχαν εξάψει την περιέργεια. Σηκώθηκα να βγω από το φως του προβολέα , κοίταξα το ρολόι μου και γυρνάω και τους κάνω:
- Δύο τα ξημερώματα.
Κοιτάζω καλύτερα. Χάρμα οφθαλμών: Δύο κοπέλες μικρότερές μου βέβαια με το μάτι τους να παίζει ακατάπαυστα. Αυτή που οδηγούσε φορούσε μία κοντή τζιν φούστα και από πάνω ένα πολύ εφαρμοστό τοπ που άφηνε να φαίνεται το μαγιό της. Οι καμπύλες της ήταν το κάτι άλλο. Τέλεια, ολοστρόγγυλα, μεγάλα και πεταχτά βυζόμπαλα έτοιμα να τα ρουφήξεις και να μην χορταίνεις. Απίστευτες γάμπες και γυμνασμένοι κοιλιακοί. Είχε ύψος γύρω στο 1,65, μελαχρινή με σκούρα μάτια.
Περισσότερα …
Δεν είχα καμία όρεξη να τρέχω στην Κηφισιά για τη δεξίωση που έδινε ο προϊστάμενος της αδερφής μου στο Υπουργείο που εργάζεται. Εγώ είμαι μαθημένος σε γλετζέδικες φάσεις και ήμουν σίγουρος πως εκεί θα ξενέρωνα. Μου έφαγε όμως τα αυτιά, για να μην πω ότι μου έσπασε και τα αρχίδια από πάνω και στο φινάλε ενέδωσα. Δεν πάει στο διάολο, είπα, Σάββατο έπεφτε, άλλη υποχρέωση δεν είχα, ας της έκανα το χατίρι! Μετά ήξερα τι θα της ζητούσα σε αντάλλαγμα.
Στην αρχή βέβαια βλαστήμησα που την άκουσα και την ακολούθησα χωρίς να έχω προσωπικά κανένα γνωστό εκεί πέρα. Μου έχει ξανασυμβεί ωστόσο να πάω κάπου εντελώς άγνωστος μεταξύ αγνώστων και να κάνω του κόσμου τι, γνωριμίες. Αφήστε και τα άλλα τυχερά!.. Η κατάσταση όμως εκεί που με κουβάλησε έτσι άρον-άρον η αδερφούλα μου ήταν όχι απλώς ξενέρωτη αλλά σπαστική του κερατά. Μαζεμένοι όλοι οι κλασικοί δημόσιοι υπάλληλοι που έγλειφαν τους ανωτέρους τους με επίκεντρο κάνα δυο τύπους γεvικoύς γραμματείς.
Όταν δεν συνωστίζονταν γύρω από αυτούς τους μαλάκες, την έπεφταν στους μπουφέδες με τους μεζέδες και μιλούσαν ακατάσχετα και δυνατά. Μετά από λίγη ώρα τα αφτιά μου άρχισαν να πονάνε. Περισσότερο από τις μαλακίες που άκουγα παρά από τη μουσική, που όλος παραδόξως ήταν καλή, αν και μάλλον χαμηλή για την περίσταση και τα γούστα μου. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, σχεδόν κανείς δε μου έδινε σημασία πέρα από μια αρχική χειραψία και τα τυπικά «χαίρω πολύ\" που ακολουθούν τις συστάσεις. Βέβαια δε με ενόχλησε ιδιαίτερα το γεγονός αυτό, αφού δεν έβρισκα και κάποιον που να με ενδιαφέρει, αλλά άρχισα να βαριέμαι του θανατά.
Περιμένοντας να περάσει λίγο η ώρα και να ψήσω την αδερφή μου να φύγουμε η τoυλάχιστoν να μπορέσω να την κάνω εγώ χωρίς να της δημιουργήσω πρόβλημα, τριγυρνούσα ανάμεσα στο πλήθος και κατέληξα να κολλήσω δίπλα στο τραπέζι με τα ποτά. Εκεί ήταν που είδα την Εβελίνα και από εκείνη τη στιγμή πήρα στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών και όλη η βραδιά απέκτησε ενδιαφέρον. Είχε έρθει να γεμίσει το ποτήρι της και έδειχνε λίγο έξω από τα νερά της όπως και εγώ, αν όχι περισσότερο. Εκείνο που τράβηξε αμέσως την προσοχή μου ήταν το απίθανο λυγερό κορμί της και το κουκλίστικο πρόσωπο με τα βαθιά μπλε μάτια, τα ψηλά ζυγωματικά και τα ζωγραφιστά κατακόκκινα χείλη.
Έτσι όπως στεκόταν, το γόνατο της είχε πεταχτεί έξω λυγισμένο ελαφρά και η μακριά χυτή γάμπα της έτσι κατάλευκη που ήταν ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με το μαύρο του φορέματος της. Σκύβοντας μπροστά φάνηκε μέσα από το ντεκολτέ της σημαντικό τμήμα της σφιχτής σάρκας των βυζιών της, ενώ το στρογγυλό κωλαράκι της τούρλωνε προκλητικά προς τα πίσω. Με έπιασε ένα σφίξιμο στο στομάχι που κατέβηκε σύντομα χαμηλότερα και πίεσε τα γεννητικά μου όργανα. Προσπαθούσε να φτάσει τα παγάκια που κάποιος μαλάκας τα είχε σπρώξει στο βάθος και δεν τα έφτανε. Βρήκα λοιπόν την ευκαιρία να την πλησιάσω, να πιάσω το μπολ με τα παγάκια και να ρίξω δύο στο ποτήρι της. Με κοίταξε με τα πελώρια μάτια της και μου χαμογέλασε γλυκά. Την ρώτησα τότε αν ήθελε περισσότερα και κούνησε αρνητικά το κεφάλι της. Προς στιγμήν τα έχασα και δεν έβρισκα τι να πω στη συνέχεια. Εκείνη όμως εξακολουθούσε να με κοιτάει κατάματα και ανέκτησα το θάρρος μου. Της συστήθηκα και έσφιξε απαλά τα μακριά δάχτυλα της, με το άψογο μανικιούρ στην παλάμη μου.
Περισσότερα …
