Ο ΖΩΗΣ ΚΑΙ Η ΩΡΙΜΗ ΓΥΝΑΙΚΑ
Είχαμε μείνει το λοιπόν στο ότι η μπιμπε με είχε αναστατώσει με την προοπτική να βγάλουμε χρήμα με τον κωλοσπιρουτήρα τον αδερφό του αφεντικού της. Νοικιάζει το λοιπόν η ξαδερφω μια καμπάνα σ ένα ξενοδοχιάκι και ήθελε ιστορίες. Θα σας πω όμως άλλη φορά γιατί δεν μου άρεσε. Σήμερα, πονάει και το κεφάλι μου, αλλά θα σας πω για μια τρελή που είχα γνωρίσει.
Ήμουν λοιπόν και ρούφαγα την καφεδιά μου φορώντας σούπερ σέξι γυαλί σε ένα γνωστό καφενείου του νησιού να'ουμ, το LIBRO DORO (μερικοί βλάχοι το γράφουν LIBRO D ORO, σχολείο δεν πήγαν να μάθουν ότι στα ιταλικά δεν έχει περισπωμένη ???). Σκάει ξαφνικά μιτόγκα ένα κουκλάκι, ξανθό, μαύρο φρύδι, ένα χαμόγελο πολύ μυτερό αν με πιάνεις μωρέ μάτια μου, αλλά έδειχνε να κουβαλά πολύ χρήμα να'ουμ. Είπα, δικιά μου, θα την κολιμβισω στα βαθιά με τον Ζώη αγκαλιά. Η αλήθεια ήταν πως ήταν λίγο σαν ξεπλυμένο λιοντάρι από πλυντήριο, φορούσε ένα γυαλί κι ήταν σαν μύγα να'ουμ, είπα κι εγώ να κάνω την μυγοσκοτώστρα...