Γυμναστικές επιδείξεις
Δεν είναι λίγες οι φορές που γδύθηκα και πήγα να κάνω μπάνιο παρόλο που δεν το είχα ανάγκη μόνο και μόνο για να τους ανάψω. Και από τις αντιδράσεις τους καταλάβαινα ότι τα κατάφερνα. Το ίδιο έκανα και χτες το απόγευμα. Ήταν αραχτοί στο μπαλκόνι και έπιναν τα καφεδάκια τους, όταν σηκώθηκα, στάθηκα μπροστά στο ανοιχτό παράθυρο και άρχισα να βγάζω αργά ένα ένα τα ρούχα μου. Πρώτα έβγαλα τη μικροσκοπική φουστίτσα μου και την άφησα να πέσει στα πόδια μου στο πάτωμα. Ύστερα τράβηξα το μπλουζάκι μου πάνω από το κεφάλι μου και τίναξα τα μαλλιά μου αδιάφορα, πετώντας το ρούχο δίπλα στο κρεβάτι. Ξεκούμπωσα το σουτιέν και το έριξα με μια αεράτη, ανάλαφρη κίνηση του χεριού επίσης στο κρεβάτι. Κατέβασα αργά την κιλοτίτσα μου και την άφησα να κυλίσει μέχρι τους αστραγάλους κουνώντας προκλητικά το κωλαράκι μου. Σήκωσα πρώτα το ένα πόδι και μετά το άλλο για να μείνει στο τέλος μόνη της στο πάτωμα. Έσκυψα βαθιά, κρατώντας τεντωμένα ανοιχτά τα πόδια μου σαν να έκανα γυμναστική και μάζεψα το εσώρουχο και τη φούστα από κάτω. Τα άφησα κι αυτά στο κρεβάτι και προχώρησα μέχρι το μπάνιο.
Όταν επέστρεψα έριξα μια κλεφτή ματιά προς το μέρος των παιδιών και φαντάζεστε την απογοήτευσή μου που δεν τους είδα εκεί. Η επίδειξη που έκανα προηγουμένως δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Ετοιμαζόμουν να ντυθώ όταν πρόσεξα ότι δεν είχαν μαζέψει τους καφέδες τους.
Η έκπληξη μου ήταν μεγαλύτερη επειδή δεν τους είχαν πιει. Τότε τους είδα κρυμμένους πίσω από την κουρτίνα να κοιτάνε προς το μέρος μου. Έστρεψα το πρόσωπό μου προς την άλλη μεριά για να κρύψω το χαμόγελο που σχηματίστηκε στα χείλη μου. Γιατί όχι μόνο πέτυχα το σκοπό μου, να τους κάνω δηλαδή να με προσέξουν αλλά και ακόμα περισσότερο. Έτρεξαν στο δωμάτιο τους, γδύθηκαν και περίμεναν την επιστροφή μου με τις ψωλές τους στο χέρι, έτοιμοι να βαρέσουν μαλακία για πάρτη μου. Έπρεπε λοιπόν να βάλω τα δυνατά μου για να μην τους απογοητεύσω.
Χωρίς να κοιτάξω προς το μέρος τους, στάθηκα μπροστά στην ορθάνοιχτη μπαλκονόπορτα, άνοιξα τα πόδια μου σε διάσταση, σήκωσα τα χέρια ψηλά και τέντωσα την ατελείωτη κορμάρα μου, γέρνοντας το κεφάλι μου ελαφρά προς τα πίσω. Τα βυζάκια μου πετάχτηκαν στητά προς τα έξω κι οι καφετιές ρωγίτσες μου άρχισαν να σκληραίνουν στην ιδέα και μόνο ότι δύο παίδαροι με κοιτάνε και ίσως μάλιστα έχουν αρχίσει να τον παίζουν για χάρη μου. Έγειρα το σώμα μου κι άλλο προς τα πίσω, προβάλλοντας τη λεκάνη μου, για να τους δείξω τις μαύρες μουνότριχες που στεφανώνουν το τρυφερό μουνάκι μου. Για μια στιγμή μπήκα στον πειρασμό να βάλω τα δαχτυλάκια μου και να ξεχωρίσω τα παχιά μουνόχειλα προσφέροντας τους έτσι, τη ροδαλή μουνότρυπά μου. Δεν το έκανα όμως, αν και είχα σκοπό να το κάνω σύντομα. Την επόμενη φορά ίσως, ανάλογα πως θα εξελίσσονταν τα πράγματα εκείνο το απόγευμα. Ίσιωσα το κορμί μου κι άρχισα να κάνω ένα είδος τζόκιν, να πηδάω δηλαδή επί τόπου. Τα βυζάκια μου χοροπηδούσαν και έριξα μια κλεφτή ματιά προς το παράθυρό τους.
