Αρχικη

Ήταν το τρίτο έτος μου στο πανεπιστήμιο και ήδη αισθανόμουν την πίεση των εξετάσεων. Ένα από τα πιο απαιτητικά μαθήματα, που κανείς δεν ήθελε να αποτύχει, ήταν αυτό του καθηγητή Γεωργίου. Στα 40 του χρόνια, είχε μια επιβλητική παρουσία. Ψηλός, με σοβαρό βλέμμα, πάντα ντυμένος με κοστούμι, και μια φωνή που απαιτούσε προσοχή. Ήταν ο τύπος του άντρα που σου προκαλούσε σεβασμό και μια ανεπαίσθητη νευρικότητα.

Την ημέρα της εξέτασης, βγήκα από την αίθουσα με ανάμεικτα συναισθήματα. Είχα κάνει το καλύτερο που μπορούσα, αλλά βαθιά μέσα μου ήξερα ότι δεν θα έφτανε. Την επόμενη εβδομάδα, τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν τους φόβους μου. Δεν είχα περάσει.

"Κα Κωνσταντίνου," είπε σοβαρά ο καθηγητής όταν πήγα να του μιλήσω στο γραφείο του, "ο βαθμός σας δείχνει ότι δεν κατανοήσατε πλήρως την ύλη. Αλλά, αν είστε πρόθυμη να δουλέψετε περισσότερο, ίσως μπορέσουμε να βρούμε μια λύση."

Η φωνή του είχε μια χροιά σχεδόν πατρική, αλλά το βλέμμα του ήταν διαφορετικό, πιο έντονο.

"Θα κάνω ό,τι χρειαστεί, κύριε καθηγητά," απάντησα, ίσως λίγο πιο έντονα από ό,τι χρειαζόταν.

Μου χαμογέλασε ελαφρά, με εκείνον τον τρόπο που σου δημιουργεί ανάμεικτα συναισθήματα ασφάλειας και πρόκλησης. "Ωραία, τότε. Θα σας δώσω κάποιες επιπλέον ασκήσεις και μπορούμε να οργανώσουμε μερικές συναντήσεις για να τις συζητήσουμε." 

Εγώ είμαι ο Βασίλης ένας 45αρης αρκετά καλής οικονομικής κατάστασης με σωστή οικογένεια που θα ζήλευαν πάρα πολλοί.    Είμαι παντρεμένος με την Κατερίνα και έχουμε την ίδια ακριβώς ηλικία, γνωριζόμαστε δε από τα 18 μας –πρωτοετής φοιτητές και οι δυο, άγνωστοι στην μεγαλούπολη που περάσαμε- γίναμε εύκολα φίλοι και σε μικρό χρονικό διάστημα ζευγάρι.   Οι σχέσεις στην δεκαετία του 80 δεν ήταν όπως είναι σήμερα, ούτε τα κορίτσια είχαν ερωτικές σχέσεις από τα 14, επομένως παρθένα αυτή και το δεύτερο θηλυκό για μένα που ζευγάρωνα.    Κολλήσαμε  και ταιριάξαμε σε πάρα πολύ  πράγματα  και μοιραία μείναμε παρέα μέχρι τα 25 που έμεινε κατά λάθος έγκυος.  Όπως καταλαβαίνετε καταλήξαμε στην εκκλησία και είμαστε ακόμα μέχρι σήμερα ένα ταιριαστό και ευτυχισμένο ζευγάρι.   Πάντα όμως είχαμε φαντασιώσεις που τις συζητούσαμε, πάντα βάζαμε στα παιχνίδια μας και άλλους,  άντρες και γυναίκες.  Αυτά όμως μόνο νοερά  και στην φαντασία μας. Αυτό όμως μας ερέθιζε αφάνταστα και κατέληξε να μας είναι έμμονη ιδέα.   Μεγαλώνοντας τα παιδιά  και έχοντας περισσότερο ελεύθερο χρόνο και οι δυο μας αρχίσαμε αργά αργά να ψαχνόμαστε και να το συζητάμε σοβαρά την συμμετοχή ακόμα ενός ζευγαριού, αρχικά για σεξ στον ίδιο χώρο, και σιγά σιγά βλέποντας και ακλουθώντας τις αισθήσεις και τις ορμές μας.

Μετά από τις 2 προηγούμενες ερωτικές ιστορίες που περιέγραψα, θα σας πω πως προέκυψε και γάμησα την πρώτη ξαδέρφη τις γυναίκας μου, εντελώς ανέλπιστα.

Μετά από επιστροφή μου από την δουλειά στο σπίτι, κατά τις 18:00μμ ημέρα Πέμπτη, και ενώ η ημέρα ήταν αρκετά κουραστική, πριν ανοίξω την πόρτα για να μπω, άκουγα βογκητά της γυναίκας μου, μέσα από το σπίτι όπως όταν γαμιέται. Άνοιξα και την πέτυχα στον καναπέ να την πηδάει ο Ν (από την 1^η ιστορία “Το αναπάντεχο τρίο”). Ήταν καθισμένη στα 4 πάνω στο σκαμπό του καναπέ και ο Ν όρθιος την γαμούσε από τον κώλο.